کد مطلب:315524 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147

مخالفت امام حسین با معاویه
هنگامی كه معاویه سیاست انحرافی خود و مخالف مصالح مسلمانان و مغایر اهداف آنان را همچنان ادامه داد، سرور آزادگان، امام حسین (علیه السلام) اعمال معاویه را تقبیح كرد و در تمام ابعاد به رسوا كردن او دست زد و مسلمانان را به قیام بر ضد حكومت او فراخواند.

سازمان جاسوسی معاویه، فعالیتهای سیاسی حضرت بر ضد حكومت را به شام گزارش دادند. معاویه به شدت هراسان شد و یادداشت شدید اللحنی برای بازداشتن امام از مخالفت و تهدید به اتخاذ تصمیمات شدید و سخت در صورت ادامه ی مخالفت، به سوی حضرت فرستاد. امام او را با لحنی شدید پاسخ گفت و سیاستهایش را یكایك بازنمود و عملكرد مخالف كتاب خدا و سنت پیامبر را بر او خرده گرفت و جنایتهایش نسبت به آزادگان و مصلحانی چون «حجر بن



[ صفحه 121]



عدی، عمرو بن حمق خزاعی و رشید هجری» را كه از بزرگان اندیشه ی اسلامی بودند، محكوم كرد.

پاسخ امام از درخشانترین اسناد سیاسی است كه در آن هرگونه ابهامی را برطرف كرد، حوادث هولناكی را كه در آن زمان رخ داده بود به تفصیل بیان داشت و موضع انقلابی خود را علیه حكومت معاویه آشكار كرد. [1] .


[1] متن نامه را ابن قتيبة در «الامامة و السياسة» ج 1، ص 189 و كشي در «رجال» خود، آورده اند.